บรรยากาศที่เวลาเดินช้าๆในกรุงเทพมหานคร หาได้ไม่ง่ายนัก เมืองที่มีประชากรอาศัยอยู่มากที่สุด หลายชีวิตไหลหลั่งเข้ามาทำงาน ความเคลื่อนไหวทุกอย่างดูรีบเร่ง แต่ภายในสวนรถไฟ (สวนวชิรเบญจทัศ) กลับหยุดเวลาไว้ กับภาพของผู้คนทุกเพศทุกวัยที่ออกกำลังกาย ทั้งเดิน วิ่ง ปั่น ท่ามกลางต้นไม้ใหญ่ที่ห่อหุ้มความร่มรื่น

เดินทางมาถึงวัดสนามเหนือเกือบๆเที่ยง ฟ้าใส เมฆสวย ไม่มีฝน แต่แดดแรง ร้อนมาก และหิวมาก แถวนี้มีร้านอะไรอร่อยๆบ้าง? วินมอเตอร์ไซค์รับจ้างที่ฉันนั่งมาจากปากซอยทางเข้าวัดสนามเหนือแนะนำร้าน “เหน่งรสเยี่ยม”จัดไปตามคำแนะนำของพี่วิน “ข้าวมันไก่” 1 จาน ตามด้วย “เส้นใหญ่แห้งลูกชิ้น-หมูตุ๋น”มื้อเที่ยงก่อนนั่งเ

ฉันจูงจักรยานขึ้นมาบนสะพานข้ามแม่น้ำสะแกกรัง สะพานที่เชื่อมคนสองฝั่งแม่น้ำจากฝั่งวัดโบสถ์ (วัดอุโบสถธาราม) และฝั่งตลาดสดเทศบาลฯ ให้สามารถไปมาหาสู่กัน ภาพเรือนแพทอดตัวยาวริม 2 ฝั่ง คือวิถีบนผืนน้ำที่มีเสน่ห์ ทำให้แม่น้ำสายนี้มีชีวิตชีวา แตกต่าง ไม่เหมือนที่ไหนๆ

อำเภอปราณบุรี เมืองชายทะเลของจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ อาจเป็นเมืองทางผ่านของใครหลายคน เป็นเมืองเล็กๆที่นักเดินทางอาจนึกถึงเป็นตัวเลือกสุดท้าย แต่สำหรับฉัน ที่นี่เป็นเมืองจุดหมายปลายทางสำหรับการพักผ่อนที่สงบงาม และเป็นเมืองจักรยานที่น่าปั่นเมืองหนึ่ง

สายๆในวันที่แดดจ้าฟ้าใส สิงคโปร์ที่ฉันมาเยือนเป็นครั้งแรก ดูช่างเป็นเมืองที่มีชีวิตชีวา ซึ่งในความมีชีวิตชีวาที่ฉันเห็นนั้น ไม่ใช่ความคึกคักของผู้คนที่คลาคล่ำหรือความเจริญเติบโตของเมืองที่ล้ำสมัย แต่คือชีวิตชีวาในความเป็นอยู่ของเมืองที่มีประสิทธิภาพ (Efficiency City)

หากเพียงแค่เราต้องการปรับโหมดความเร่งรีบของชีวิต สู่จังหวะก้าวแบบเนิบช้า จะมีอะไรดีไปกว่าการ “ปั่นจักรยาน” ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจ เพราะ “จักรยาน” ช่วยผ่อนคลายความตึงเครียดได้ดี ที่สำคัญ ใครจะคาดคิดว่า “จักรยาน” สามารถทำให้เกิดความสุขได้อย่างไม่รู้ตัว

ไม่ผิดหรอกที่จะบอกว่า “ไซ่ง่อน” เป็น “City of Trees” เมืองต้นไม้ที่ใครก็ตามที่มาเยือนต้องรื่นรมย์ หากเรามองไปที่เนื้อเมืองในด้านของการวางผังเมือง ด้วยนโยบายรักษาสิ่งแวดล้อมที่เข้มข้น ทำให้เมืองนี้กลายเป็นเมืองน่าอยู่

ภาพเวิ้งน้ำระยิบแดดยามเช้าที่มีฉากหลังเป็นภูเขาเขียวเข้ม ยิ่งทำให้สถานที่แห่งนี้ดูงดงาม “ห้วยตึงเฒ่า”ธรรมชาติบริสุทธิ์ใกล้เมืองที่ฉันไม่ได้มาแวะเยือนบ่อยนัก มิใช่เป็นความบังเอิญเพียงแวะผ่าน แต่ความคิดถึงนั่นต่างหากที่เรียกร้องให้ฉัน “ปั่นจักรยาน” มายืนสูดลมหายใจลึกๆ มองดูมวลมิตรธรรมชาติ ท้องฟ้า ผืน

หลังจากได้สัมผัสวิถีชีวิตการปั่นที่เมืองหลวงมอสโกแล้ว เป้าหมายอีกเมืองที่ผมต้องการได้สำรวจคือนครมรดกโลก “เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก” ของรัสเซีย

นับเป็นโอกาสดียิ่งที่ Rideabikenews ได้มีโอกาสเยือนมหานครมอสโก เพื่อสำรวจวิถีการใช้จักรยานของเมืองเอกของรัสเซียครั้งนี้ มอสโกตั้งอยู่ใกล้แม่น้ำมัสกวา ในตัวเมืองมีประชากรอยู่อาศัยกว่า 1 ใน 10 ของประเทศ ทำให้เป็นเมืองที่มีประชากรหนาแน่นที่สุดในยุโรป

การเริ่มต้นทักทายบรรยากาศหน้าฝนของเมืองเชียงใหม่ กับการปั่นจักรยานด้วยสองแรงน่องไปบนทางจักรยาน (Bike Lane) เส้นทางหมายเลข 121 เลียบคลองชลประทาน จากจุดสตาร์ทแยกสะเมิง (วัดต้นเกว๋น) ปั่นย้อนขึ้นไป ปลายทางที่กองพันสัตว์ต่าง อำเภอแม่ริม เป็นทริปเบาๆในวันฟ้าใสสลับครึ้ม ปั่นแบบไม่รีบเร่ง ไม่ต้องทำความเร็ว

การวางแผนเส้นทางปั่นจักรยานในระยะทางที่เหมาะกับกำลังน่องของตัวเองคือสิ่งที่สำคัญ เพราะหากดูเป้าหมายที่เราตั้งใจปั่นแบบสุดสวยไปโดยไม่บวกระยะทางขากลับแล้วอาจจะแรงหมดก็เป็นได้ ครั้งนี้ถึงเวลาแล้วที่ต้องสำรวจเส้นทางภายใต้ภารกิจ “ปั่นเลาะแม่น้ำปิงจากนครพิงค์ไปปั่นชิลล์ที่หริภุญไชย”

การได้มาเยือนฮัมบูร์ก (Hamburg) เมืองท่าระดับโลกแห่งเยอรมนี ถือว่าเป็นโอกาสที่ดีมากของผม ที่จะได้สำรวจเมืองด้วยจักรยานที่ถือว่าเป็นเมืองอุตสาหกรรมที่เป็นมิตรกับจักรยานแห่งหนึ่ง เพราะเป็นเมืองที่ผลิตประกอบเครื่องบินของแอร์บัส เป็นเมืองที่มีท่าเรือขนาดใหญ่กระจายสินค้าจากยุโรปสู่ทั่วโลกและมีความคึกคักม

บางกะเจ้า ยังคงเป็นเมืองที่มี “ระบบนิเวศ” ที่สมบูรณ์ทุกความเคลื่อนไหวในสัมผัสได้บอกว่า “บางกะเจ้า” คุ้งน้ำขนาดใหญ่ที่ครอบคลุม 6 ตำบลของอำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ โดยมีแม่น้ำเจ้าพระยาเป็นอาณาเขตกั้นกับกรุงเทพมหานคร คือ “ปอด” ใกล้กรุง และเป็นเมืองสโลว์ไลฟ์ ที่ถูกขับเคลื่อนอย่างช้าๆด้วย “จักรยาน

ค่ำคืนนี้หลังมื้อเย็น เรานัดย่ำเท้าไปช็อปปิ้งกันรอบๆ ที่พัก ค่ำนี้อุณหภูมิต่ำกว่า 10 องศา ทำให้อาการไข้หวัดใหญ่ที่ผมยังไม่หายดีตั้งแต่อยู่เมืองไทยทำท่ากำเริบขึ้นอีก แต่ก็เลือกออกไปเดินเอ็กเซอร์ไซส์แทนการนอนคุดคู้อยู่แต่ใต้ผ้าห่มหนา เราเดินลัดซอยหนึ่งออกไปยังจตุรัสสเปน (Piazza di Spagna) อันเป็นลานกว